Sukces w firmie uzależniony jest w dużej mierze od sumienności wykonywanych obowiązków. Jednak nie tylko. Będąc rzetelnym pracownikiem, niejednokrotnie trzeba czekać latami, aż kierownictwo doceni i zauważy mrówczą pracę. O wiele większe sukcesy na polu zawodowym mają te osoby, które wychodzą poza szereg i potrafią zaskakiwać kierownictwo innowacyjnymi pomysłami przedstawianymi w atrakcyjny sposób. Sztuka publicznego przemawiania nie jest łatwa, nawet jeżeli słuchacze to tylko garstka osób. Dobrze jest zatem wiedzieć, w jaki sposób można profesjonalnie przygotować się do takiego wystąpienia.

Elementy wystąpienia publicznego

Wystąpienie skonstruowane w prawidłowy sposób powinno cechować się przynajmniej kilkoma obligatoryjnymi elementami, które w niezmiernie istotny sposób wpłyną zarówno na jakość samej prezentacji, a także na to, w jaki sposób zostanie ona odebrana przez publikę. W pierwszej kolejności trzeba się zastanowić, jakie wartości chce się przekazać. Godzinne wystąpienie na temat tego, że słońce jest żółte, a trawa zielona – nie ma sensu, słuchacze prawdopodobnie po pierwszych piętnastu minutach będą ziewać ze znużenia. Prezentacja powinna zawierać element nowości, coś na czym słuchacze skorzystają. Kolejną kwestią, jaką należy wziąć pod uwagę jest sposób konstruowania wypowiedzi. Warto się nad tym trochę pochylić – nawet najciekawsze z merytorycznego punktu widzenia wystąpienie można popsuć mówiąc znudzonym i jednostajnym głosem. Prezentacja powinna być prowadzona w sposób dynamiczny. Kolejnym istotnym czynnikiem jest warsztat sceniczny. Chodzi o to, aby treść wypowiedzi przekazywana za pomocą odpowiedniej modulacji głosu wsparta była także właściwą gestykulacją i postawą ciała.

Od czego zależy sukces prezentacji?

W tym momencie dochodzimy do sedna – chcąc przygotować profesjonalną prezentację, która zaciekawi słuchaczy trzeba w umiejętny sposób połączyć wszystkie wspomniane wyżej elementy. Jak to zrobić? Zasadniczo można zapisać się na warsztaty z przemówień publicznych lub też do skutku ćwiczyć wystąpienia przed lustrem lub najbliższymi osobami. Stare przysłowie powiada bowiem, że to praktyka czyni mistrza.